نظم یعنی انتخاب بین آنچه اکنون میخواهید و آنچه بیش از همه میخواهید.
علم در بالاترین سطح خود در نهایت سازماندهی، پیگیری سیستماتیک و لذت بردن از شگفتی، شگفتی و رمز و راز است.
هیچوقت برای تبدیل شدن به آنچه میتوانستی باشی دیر نیست.
همه ما عروسک خیمهشببازی هستیم، لوری. من فقط یک عروسک خیمهشببازی هستم که میتوانم نخها را ببینم.
عجله کردن و به تأخیر انداختن، راههای یکسانی برای تلاش برای مقاومت در برابر زمان حال هستند.
داستان دروغی است که از طریق آن حقیقت را میگوییم.
دوست من، یک راز بزرگ به تو میگویم. منتظر آخرین قضاوت نباش؛ این اتفاق هر روز میافتد.
در اعماق زمستان، بالاخره فهمیدم که درون من تابستانی شکستناپذیر نهفته است.
آرمانهایی که همیشه در مقابل من میدرخشیدهاند و مرا از شادی سرشار کردهاند، خوبی، زیبایی و حقیقت هستند.
زمانی وجود دارد که انسان باید بجنگد، و زمانی وجود دارد که باید بپذیرد سرنوشتش از دست رفته است، که کشتی به حرکت درآمده است، و فقط یک احمق میتواند ادامه دهد. حقیقت این است؛ من همیشه احمق بودهام.
کمی شرمآور است که پس از چهل و پنج سال تحقیق و مطالعه، بهترین توصیهای که میتوانم به مردم بدهم این است که کمی با یکدیگر مهربانتر باشند.
بگذارید دروغ به دنیا بیاید، بگذارید حتی پیروز شود. اما نه از طریق من.
مردی که دروغ گفتن را متوقف کرد، توانست استبداد را سرنگون کند.
فقط آنچه را که میتوانید با خود حمل کنید، داشته باشید؛ زبان را بشناسید، کشورها را بشناسید، مردم را بشناسید. بگذارید حافظهتان کیف سفر شما باشد.
خطی که خیر و شر را از هم جدا میکند، از قلب هر انسانی میگذرد. و چه کسی حاضر است تکهای از قلب خود را نابود کند؟
خشونت را فقط میتوان با دروغ پنهان کرد و دروغ را فقط میتوان با خشونت حفظ کرد.
جنگیدن برای اصول خود آسانتر از عمل کردن به آنهاست.
دوست داشته باشی و از دست بدهی بهتر از این است که هرگز دوست نداشته باشی.
از مردی که به دنبال حقیقت است پیروی کن؛ از مردی که آن را یافته است فرار کن.
بهتر است به خاطر آنچه هستی مورد نفرت باشی تا اینکه به خاطر آنچه نیستی دوست داشته شوی.
ما فکر میکردیم: ما فقیریم، ما چیزی نداریم، اما وقتی شروع به از دست دادن یکی پس از دیگری کردیم، بنابراین هر روز به روز یادبود تبدیل شد، شروع به سرودن اشعاری در مورد سخاوت عظیم خداوند و ثروتهای سابق خود کردیم.
به یک انسان ماهی بدهید، او را برای یک روز سیر کردهاید. به یک انسان ماهیگیری بیاموزید، او را برای یک عمر سیر کردهاید.
کسی که قادر به زندگی در جامعه نیست، یا کسی که نیازی ندارد زیرا برای خودش کافی است، باید یا یک حیوان باشد یا یک خدا.
همان تغییری باش که آرزوی دیدنش را در جهان داری.
استعداد به هدفی میزند که هیچکس دیگری نمیتواند بزند. نبوغ به هدفی میزند که هیچکس دیگری نمیتواند ببیند.
زندگی یک فرد تقریباً همیشه غمانگیز است، اما اگر به جزئیات آن توجه شود، ویژگیهای یک کمدی را دارد.
سوال این نیست که چه کسی قرار است به من اجازه دهد؛ بلکه این است که چه کسی قرار است جلوی من را بگیرد.
اگر انسانها آزاد به دنیا میآمدند، تا زمانی که آزاد میماندند، هیچ تصوری از خیر و شر نداشتند.
زود خوابیدن و زود بیدار شدن، انسان را سالم، ثروتمند و خردمند میکند.
معیار واقعی ثروت تو این است که اگر تمام پولت را از دست بدهی، چقدر میارزی.
من هرگز برای اعتقاداتم نمیمیرم، زیرا ممکن است اشتباه کنم.
هر کاری که میتوانی انجام بده، با آنچه داری، در هر کجا که هستی.
حقیقت این است که همه به تو آسیب خواهند رساند؛ تو فقط باید کسانی را پیدا کنی که ارزش رنج کشیدن را داشته باشند.
مهم نیست از کجا میآیی. تنها چیزی که مهم است این است که به کجا میروی.
من اکنون آموختهام که در حالی که کسانی که در مورد بدبختیهای خود صحبت میکنند معمولاً آسیب میبینند، کسانی که سکوت میکنند بیشتر آسیب میبینند.
هدف من، به طور عملی: باغ وحشی از شهوات، آشفتهخانهای از جاهطلبیها، پرورشگاهی از ترسها، حرمسرایی از نفرتهای نوازششده. نام من لژیون بود.
هیچ چیز را که ندادهای، هرگز واقعاً مال تو نخواهد بود.
بهای خوشبختی، اسارت است، بهای آزادی، تنهایی.
هر چیزی که در مورد دیگران ما را آزار میدهد، میتواند ما را به درک خودمان برساند.
آنچه بیش از همه به آن نیاز داری، جایی پیدا میشود که کمتر میخواهی به آن نگاه کنی.
دنیا از تو خواهد پرسید که چه کسی هستی، و اگر نمیدانی، دنیا به تو خواهد گفت.
بدون اشتباه، حقیقتی وجود نخواهد داشت. اگر مردی نداند چیزی چیست، حداقل میداند چه نیست.
من آموختهام که مردم آنچه را که گفتی فراموش میکنند، مردم آنچه را که انجام دادی فراموش میکنند، اما مردم هرگز فراموش نمیکنند که چه احساسی در آنها ایجاد کردی.
اگر قرار است تلاش کنی، تا آخر برو. در غیر این صورت، حتی شروع هم نکن.
تقلید صادقانهترین شکل چاپلوسی است.
ما باید در نبردهای فرهنگی - حتی وقتی خسته میشویم - درگیر باشیم، زیرا حقیقت در هر عرصهای در خطر است و سرنوشتهای ابدی در تعادل هستند.
هیچکس در این دنیا بیفایده نیست که بار آن را برای دیگری سبک کند.
هدف، زندگی ابدی نیست، هدف، خلق چیزی است که جاودانه بماند.
هر کسی میتواند آنها را به گریه بیندازد، اما برای خنداندن آنها به یک نابغه نیاز است.
بهترین چیزهای زندگی رایگان هستند. بهترینهای بعدی بسیار گران هستند.
مهم نیست چقدر آهسته حرکت کنی، تا زمانی که متوقف نشوی.
دین من بسیار ساده است. دین من مهربانی است.
جنگ صلح میآفریند، همانطور که نفرت عشق میآفریند.
هوش مصنوعی همان رابطهای را با هوش دارد که گلهای مصنوعی با گلها دارند.
مرد شجاع کسی است که نه تنها بر دشمنانش، بلکه بر لذتهایش نیز غلبه میکند.
فقط سه چیز در جهان وجود دارد: شناختهشدهها-شناختهشدهها، شناختهشدهها-ناشناختهها، و ناشناختهها-ناشناختهها. آنچه میدانیم، آنچه نمیدانیم، و آنچه نمیدانیم، نمیدانیم.
اینکه ما را به روش درست کوچک جلوه دهیم، وظیفه هنر است؛ مردان فقط میتوانند ما را به روش نادرست کوچک جلوه دهند.
هرگز از رویایی فقط به خاطر زمانی که برای رسیدن به آن لازم است، دست نکش. زمان به هر حال میگذرد.
آیا هر آنچه میبینیم یا به نظر میرسد، جز رویایی در درون رویایی دیگر نیست؟
بخندید و دنیا با شما میخندد؛ گریه کنید و تنها گریه میکنید.
اگر اعترافات واقعی با اشک نوشته شوند، اشکهای من جهان را غرق میکنند، همانطور که آتش روحم آن را به خاکستر تبدیل میکند.
هیچ چیز قدرتمندتر از ایدهای نیست که زمان آن فرا رسیده باشد.
روی پاهایت بمیری بهتر از این است که روی زانوهایت زندگی کنی.
آزادی نه با برآورده شدن آرزوهایش، بلکه با از بین بردن آرزوها به دست میآید.
هرچه سختی بیشتر باشد، غلبه بر آن افتخار بیشتری دارد.
هر کاری که ارزشش را دارد، هرگز برای کسی که میخواهی باشی دیر نیست. امیدوارم زندگیای داشته باشی که به آن افتخار کنی، و اگر فهمیدی که اینطور نیست، امیدوارم قدرت شروع دوباره را داشته باشی.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک جمله درست بنویسید. درستترین جملهای را که میدانید بنویسید.
شما نمیتوانید با رفتن از یک مکان به مکان دیگر از خودتان دور شوید.
ممکن است با آنچه میگویی موافق نباشم، اما تا پای جان از حق تو برای گفتن آن دفاع خواهم کرد.
به سلامتی الکل، عینکهای گلگون زندگی.
یک قهرمان به من نشان بده، و من برایت یک تراژدی خواهم نوشت.
غیبت، شور و اشتیاقهای متوسط را کاهش میدهد و شور و اشتیاقهای بزرگ را افزایش میدهد، همانطور که باد شمعها و آتشها را خاموش میکند.
همه خود را دوست مینامند، اما فقط یک احمق به آن تکیه میکند؛ هیچ چیز رایجتر از نام نیست، هیچ چیز نادرتر از خود چیز نیست.
در اعماق ناخودآگاه انسان، نیازی فراگیر به جهانی منطقی و معنادار وجود دارد. اما جهان واقعی همیشه یک قدم فراتر از منطق است.
تنها چیزی که مانع موفقیت در آینده میشود، شک و تردید در زمان حال است.
یک کتاب باید به عنوان تبری برای دریای یخزده درون ما عمل کند.
از یک نقطه به بعد دیگر راه برگشتی وجود ندارد. این نقطهای است که باید به آن رسید.
کسی که دلیلی برای زندگی دارد، تقریباً میتواند هر چگونگی را تحمل کند.
در تمام عهد جدید حتی یک شوخی هم وجود ندارد؛ همین حقیقت به تنهایی هر کتابی را بیاعتبار میکند.
به تدریج برای من روشن شده است که هر فلسفه بزرگی تاکنون از چه چیزی تشکیل شده است - یعنی اعتراف بنیانگذار آن، و نوعی زندگینامه غیرارادی و ناخودآگاه.
تفکر ما باید عطری قوی داشته باشد، مانند مزرعه گندم در یک شب تابستانی.
آنچه ما را نکشد، ما را قویتر میکند.
آنچه از روی عشق انجام میشود، همیشه فراتر از خیر و شر اتفاق میافتد.
یک ضربالمثل غلط وجود دارد که میگوید: «کسی که نمیتواند خودش را نجات دهد، چگونه میتواند دیگران را نجات دهد؟» اما اگر من کلید زنجیرهای تو را دارم، چرا قفل تو و من باید یکی باشد؟
هر که با هیولاها میجنگد، باید مراقب باشد که در این فرآیند، خود به هیولا تبدیل نشود. و اگر به اندازه کافی به ورطهای خیره شوی، ورطه نیز به تو خیره خواهد شد.
هر انسانی نه تنها مسئول کاری است که انجام میدهد، بلکه مسئول کاری است که دیگران انجام میدهند.
اگر قرار باشد به هر چیزی بهای خودش را بدهیم، ضربدر دو میشود پنج، گاهی اوقات چیز بسیار جذابی است.
هیچ چیز در این دنیا سختتر از گفتن حقیقت نیست، هیچ چیز آسانتر از چاپلوسی نیست.
تمام نعمتهای زمینی را بر او بباران، به او رفاه اقتصادی عطا کن تا جز خوابیدن، خوردن کیک و مشغول شدن به ادامهی نسل، کار دیگری برای انجام دادن نداشته باشد، و حتی در آن صورت، از روی ناسپاسی محض، از روی کینهی محض، انسان به تو حقهی زشتی میزند.
همه حق رأی دارند، حتی مردمان گذشته، ما آن را سنت مینامیم.
افسانهها به کودکان نمیگویند که اژدها وجود دارد، افسانهها به کودکان میگویند که اژدها را میتوان شکست داد.
سرباز واقعی نه به خاطر نفرت از آنچه پیش رویش است، بلکه به خاطر عشق به آنچه پشت سرش است، میجنگد.
سالها بعد، سرهنگ آئورلیانو بوئندیا، هنگامی که با جوخه آتش روبرو شد، آن بعدازظهر دور را به یاد آورد که پدرش او را برای کشف یخ برد.
خورشید، با تمام آن سیاراتی که به دورش میچرخند و به آن وابستهاند، هنوز میتواند یک خوشه انگور را طوری برساند که انگار هیچ کار دیگری در جهان ندارد.
مردی که شغلی مناسب و همسری دارد که دوستش دارد، حسابهایش را با زندگی صاف کرده است.
تنها با به خطر انداختن جان است که آزادی به دست میآید.
فلسفه ذاتاً چیزی مرموز است، نه برای عوام ساخته شده و نه قادر به آماده شدن برای عوام است.
تنها چیزی که از تاریخ میآموزیم این است که از تاریخ چیزی نمیآموزیم.
هر چیزی که تا به حال خواستهاید، در آن سوی ترس است.
بدترین گناه نسبت به همنوعانمان، نفرت ورزیدن از آنها نیست، بلکه بیتفاوت بودن نسبت به آنهاست: این جوهره غیرانسانی بودن است.
بدون هنر، خامی واقعیت، جهان را غیرقابل تحمل میکند.
اگر قرار نیست زندگی را برای یکدیگر آسانتر کنیم، برای چه زندگی میکنیم؟
همه حیوانات برابرند، اما برخی از حیوانات برابرتر از دیگران هستند.
در این زندگی فقط یک خوشبختی وجود دارد: دوست داشتن و دوست داشته شدن.
کسانی که نمیتوانند گذشته را به یاد بیاورند، محکوم به تکرار آن هستند.
زندگی کردن، رنج بردن است؛ زنده ماندن، یافتن معنایی در رنج است.
ما در بهترین جهان ممکن زندگی میکنیم.
مسئله برد و باخت نیست، بلکه نحوه بازی کردن شماست.
من نمیخواهم عضو هیچ باشگاهی باشم که مرا به عنوان عضو بپذیرد.
بیست سال بعد، از کارهایی که نکردهای بیشتر از کارهایی که انجام دادهای ناامید خواهی شد. پس از طنابهای کشتی پیاده شو. از بندر امن دور شو. بادبانهای موافق را در بادبانهایت بگیر. کاوش کن. رویا ببین. کشف کن.
افرادی که عقل سلیم دارند هرگز به استعدادهای خود افتخار نمیکنند.
با خواندن زندگی مردان بزرگ، دریافتم که اولین پیروزی که آنها به دست آوردند، بر خودشان بود؛ انضباط شخصی با همه آنها در اولویت بود.
هر چه که به دنبالش هستی، به شکلی که انتظار داری، نخواهد آمد.
فقط یک مرد تا به حال مرا درک کرده است، و او هم مرا درک نکرد.
زندگی یا یک ماجراجویی جسورانه است یا هیچ چیز نیست.
موفقیت معمولاً به سراغ کسانی میرود که آنقدر سرشان شلوغ است که نمیتوانند دنبالش بگردند.
ذهنهای بزرگ درباره ایدهها بحث میکنند. ذهنهای متوسط درباره رویدادها بحث میکنند. ذهنهای کوچک درباره افراد بحث میکنند.
از استعدادهایی که دارید استفاده کنید، زیرا اگر هیچ پرندهای جز بهترینها آواز نمیخواند، جنگل مکانی بسیار ساکت میشد.
هیچ مردی هرگز دو بار در یک رودخانه قدم نمیگذارد، زیرا آن رودخانه یکسان نیست و او نیز همان مرد نیست.
من از تمام چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد خبر ندارم، اما هر چه که باشد، من با خنده به استقبالش خواهم رفت.
بهتر است در اصالت شکست بخوریم تا در تقلید موفق شویم.
چه چیزی میتوانم به شما بگویم که ارزشمند باشد، جز اینکه شاید شما بیش از حد جستجو میکنید، که در نتیجه جستجویتان، چیزی پیدا نمیکنید.
معیار یک جامعه این است که چقدر خوب از ضعیفترین اعضای خود مراقبت میکند.
فقط یک مطبوعات آزاد و بیقید و بند میتوانند فریبکاری در دولت را به طور مؤثر افشا کنند.
تا دیروقت بخوابید، خوش بگذرانید، وحشی شوید، ویسکی بنوشید و در خیابانهای خالی با سرعت رانندگی کنید، بدون اینکه چیزی جز عاشق شدن و دستگیر نشدن در ذهن داشته باشید.
جامعه زمانی رشد میکند که پیرمردان درختانی بکارند که میدانند هرگز زیر سایهشان نخواهند نشست.
مهربان باش، زیرا هر کسی را که ملاقات میکنی، در نبردی سخت میجنگد.
متافیزیک اقیانوسی تاریک و بیساحل و فانوس دریایی است که با انبوهی از کشتیهای فلسفی غرق شده است.
من نمیدانم که در نظر دنیا چگونه به نظر میرسم، اما در نظر خودم فقط مثل پسر بچهای بودهام که در ساحل بازی میکند.
اگر من دورتر از دیگران دیدهام، به این دلیل است که بر شانههای غولها ایستادهام.
برای هر عملی، همیشه یک واکنش متضاد و برابر وجود دارد.
شخصیت یعنی انجام کار درست وقتی کسی نگاه نمیکند.
زندگی مشکلی برای حل کردن نیست، بلکه رازی است که باید زیست.
هری، این انتخابهای ما هستند که نشان میدهند ما واقعاً چه هستیم، بسیار بیشتر از تواناییهایمان.
آیا از امشب قانون جدیدی برای زندگی وضع کنیم: همیشه سعی کنید کمی مهربانتر از آنچه لازم است باشید؟
خوشبین ادعا میکند که ما در بهترین جهان ممکن زندگی میکنیم؛ و بدبین از این میترسد که این حقیقت داشته باشد.
طوری رویاپردازی کن که انگار تا ابد زنده خواهی ماند. طوری زندگی کن که انگار امروز خواهی مرد.
اگر به حال خود رها شویم، تمام جهان را مطابق تصویر خود از نو خواهیم ساخت.
انسان آزاد به دنیا میآید، اما همه جا در زنجیر است.
در انتخاب برای خودم، برای همه انسانها انتخاب میکنم.
ممکن است دوران زیباتری وجود داشته باشد، اما این دوران، دوران ماست.
بزرگترین خوشبختی بیشترین تعداد، پایه و اساس قانونگذاری است.
همه ما باید از یکی از این دو درد رنج ببریم: درد نظم یا درد پشیمانی.
جهانی را تصور کنید که در آن به هر فرد روی کره زمین دسترسی رایگان به مجموع دانش بشری داده میشود.
یک مرد در دنیا چیزی را میبیند که در قلبش حمل میکند.
وقتی مردم را صرفاً همانطور که هستند میپذیریم، آنها را بدتر میکنیم؛ وقتی با آنها طوری رفتار میکنیم که انگار همان چیزی هستند که باید باشند، به آنها کمک میکنیم تا به آنچه میتوانند باشند تبدیل شوند.
نپرس کشورت چه کاری میتواند برای تو انجام دهد؛ بپرسید چه کاری میتوانید برای کشورتان انجام دهید.
اگر اکنون نمیتوانیم به اختلافات خود پایان دهیم، حداقل میتوانیم به امن کردن جهان برای تنوع کمک کنیم.
تمام آثار ادبی بزرگ یکی از این دو داستان هستند: مردی به سفر میرود یا غریبهای به شهر میآید.
همانطور که او میخواند، من عاشق روشی شدم که تو به خواب میروی: آرام آرام، و سپس ناگهان.
شاید نقل قولهای مورد علاقه ما بیشتر درباره ما بگویند تا درباره داستانها و افرادی که نقل میکنیم.
یک مرد میتواند اسبی را به آب برساند، اما نمیتواند او را وادار به نوشیدن آب کند.
دانش هیچ مردی در اینجا نمیتواند از تجربهاش فراتر رود.
آزادی در انجام کاری است که انسان آرزو دارد.
نکته شگفتانگیز در مورد یک کتاب این است که وقتی آن را میبندید، برای همیشه مال توست.
من بهترین را برای تو نمیخواهم. من بهترین را برای کسی میخواهم که بهترین را برای تو میخواهد، زیرا تو نمیدانی چه میخواهی. من طرف تو نیستم که به سمت شکست تو نشانه رفته است. من طرف تو هستم که به سمت نور مبارزه میکند. و این تعریف عشق است.
اگر به خدا اعتقاد نداری، پس به هیچ چیز اعتقاد نداری، و افراد مذهبی خدایان خود را حفظ میکنند، در حالی که تو هیچ چیز خود را حفظ نمیکنی.
اگر هر روز به تعهدات خود عمل کنی، لازم نیست نگران آینده باشی.
نیهیلیسم به این معنی است که هیچ چیز معنایی ندارد، اما عکس آن نیز به همان اندازه صادق است، یعنی همه چیز معنایی دارد.
مرز بین نظم و هرج و مرج جایی است که بیشترین معنا را خواهید یافت.
پرسیدن «معنای زندگی چیست؟» وقتی خودت پاسخ آن هستی، بیهوده است.
غاری که از ورود به آن میترسید، گنجی را که به دنبالش هستید، در خود جای داده است.
مهم نیست دروغ چقدر بزرگ باشد، آن را به اندازه کافی تکرار کن تا توده مردم آن را حقیقت بدانند.
از هر کس به اندازه تواناییاش، به هر کس به اندازه نیازش.
فیلسوفان تاکنون فقط جهان را به طرق مختلف تفسیر کردهاند؛ با این حال، نکته تغییر آن است.
چیزی را که دوست داری پیدا کن و بگذار تو را بکشد.
و به او گفته شده بود که به جایی که همه آن افراد و خانههایشان بودهاند نگاه نکند. اما او به عقب نگاه کرد، و من او را به خاطر این کار دوست دارم، زیرا بسیار انسانی بود. بنابراین او به ستونی از نمک تبدیل شد. و همینطور ادامه دارد.
عشوهگری چیست جز استدلالی مبنی بر اینکه زندگی باید ادامه یابد و ادامه یابد؟
او هیچ چیز را از زندگی پنهان نمیکند؛ بنابراین او آماده مرگ است، همانطور که یک مرد پس از یک روز کاری خوب آماده خواب است.
سه نوع رهبر در این دنیا وجود دارد: رهبری که محبوب است؛ رهبری که مورد نفرت است؛ و رهبری که مردم به سختی میدانند که او وجود دارد. وقتی کار تمام شد، هدفش محقق شد، میگویند: ما خودمان این کار را کردیم.
زنان خوشرفتار به ندرت تاریخ میسازند.
هدف زندگی شاد بودن نیست. این است که تغییری ایجاد کند، اینکه زندگی کرده باشی و خوب زندگی کرده باشی.
همه به تغییر جهان فکر میکنند، اما هیچ کس به تغییر خود فکر نمیکند.
خانوادههای شاد همه شبیه هم هستند؛ هر خانواده ناراضی به روش خود ناراضی است.
او پایین آمد و سعی کرد مدت زیادی به او نگاه نکند، انگار که او خورشید بود. با این حال، او را مانند خورشید، حتی بدون نگاه کردن، دید.
عشق زندگی است. همه، هر چیزی را که میفهمم، فقط به این دلیل میفهمم که دوست دارم. همه چیز هست، همه چیز وجود دارد، فقط به این دلیل که دوست دارم. همه چیز تنها توسط آن متحد میشود. عشق خداست، و مردن یعنی من، ذرهای از عشق، به منبع کلی و ابدی باز خواهم گشت.
احترام اختراع شد تا جای خالی عشق را بپوشاند.
قهرمان داستان من - که با تمام قدرت روحم دوستش دارم، که سعی کردهام او را با تمام زیباییاش به تصویر بکشم، کسی که زیبا بوده، هست و برای همیشه زیبا خواهد بود - حقیقت است.
دو جنگجوی قدرتمند، صبر و زمان هستند.
وقتی کسی را دوست دارید، او را آنطور که هست دوست دارید، نه آنطور که دوست دارید باشد.
قبرستان ثروتمندترین مکان روی زمین است، زیرا در اینجا میتوانید تمام امیدها و رویاهایی را که هرگز محقق نشدهاند، پیدا کنید.
در نهایت، ما فقط از فرصتهایی که از دست دادیم پشیمان میشویم.
چشم در برابر چشم، تمام دنیا را کور میکند.
گریه نکن چون تمام شده، لبخند بزن چون اتفاق افتاده است.
محدودیتهای زبان من، محدودیتهای دنیای من را نشان میدهد.
هر جا که نتوان سخن گفت، باید سکوت کرد.
همه ادیان جادههای متفاوتی هستند که به یک نقطه ختم میشوند.
اگرچه زندگیهای ما سرگردان است، خاطرات ما در یک مکان باقی میمانند.
درست زمانی که همه چیز از دست رفته به نظر میرسد؛ کسی به تمام درهایی که به هیچ جا نمیرسند کوبیده است، و سپس، ناخواسته، به تنها دری که میتوانست صد سال بیهوده در آن جستجو کند، فشار میآورد - و آن باز میشود.
یادآوری گذشته لزوماً به معنای یادآوری چیزها به همان شکلی که بودند، نیست.
تنها بهشتهای ممکن، بهشتهایی هستند که از دست دادهایم.
تنها سفر حقیقی اکتشاف، تنها سرچشمه جوانی ابدی، نه بازدید از سرزمینهای بیگانه، بلکه داشتن چشمانی نو است؛ نگریستن به جهان از دریچه چشمان دیگری - از میان صدها جهان دیگر - نگریستن به صدها جهانی که هر یک از آنها میبیند، و هر یک از آنها خودِ آن جهان است.
زمان، که مردم را تغییر میدهد، تصویری را که ما از آنها داریم تغییر نمیدهد.
برخلاف زمین، دریا از آسمان جدا نیست؛ زیر نور خورشید میدرخشد و به نظر میرسد هر عصر با آن میمیرد. و هنگامی که خورشید ناپدید میشود، دریا همچنان مشتاق آن است، و در مواجهه با زمینِ یکدست تیره، ذرهای از یادگاری درخشان خود را حفظ میکند.
ما تنها با تجربه کامل یک رنج، از آن شفا مییابیم.
ما در تغییر چیزها مطابق میل خود موفق نمیشویم، اما به تدریج میل ما تغییر میکند.
بهترین انتقام این است که شبیه دشمنت نباشی.
مانع عمل، عمل را پیش میبرد؛ آنچه سر راه قرار میگیرد، راه میشود.
در بهار، در پایان روز، باید بوی خاک بدهد.
حتی در آینده، داستان با روزی روزگاری آغاز میشود.
اگر حقیقت را بگویی، لازم نیست چیزی را به خاطر بسپاری.
شور مقدس دوستی چنان شیرین، پایدار، وفادارانه و پایدار است که اگر از من پول قرض گرفته نشود، در تمام طول عمرم دوام خواهد داشت.
ما به آنچه میبینیم تبدیل میشویم. ما ابزارهای خود را شکل میدهیم و پس از آن ابزارهای ما ما را شکل میدهند.
روشی که هر کاری را انجام میدهید، همان روشی است که همه کارها را انجام میدهید.
زمانی که از هدر دادنش لذت میبری، زمان تلف شده نیست.
بیاحترامی و رنجش، اکنون اعتیادهای دوقلوی فرهنگ هستند.
مرد را نه بر اساس رنگ پوستش، بلکه بر اساس محتوای شخصیتش قضاوت کنید.
دنبال دنبال کردن رد پای خردمندان نباش؛ دنبال چیزی باش که آنها دنبالش بودند.
وقتی کسی به شما نشان میدهد که کیست، همان بار اول او را باور کنید.
در حساب عشق، یک به علاوه یک برابر با همه چیز است و دو منهای یک برابر با هیچ چیز نیست.
سگها رابط ما با بهشت هستند. آنها شر، حسادت یا نارضایتی را نمیشناسند. نشستن با یک سگ در دامنه تپه در یک بعدازظهر باشکوه، مانند بازگشت به بهشت است، جایی که انجام هیچ کاری خستهکننده نبود - آرامش بود.
اگر راه را به طور کلی بدانی، آن را در همه چیز خواهی دید.
فقر ناخواسته بودن، دوست داشته نشدن و بیتوجه بودن، بزرگترین فقر است.
هر سختی، هر شکست، هر دلشکستگی، بذری از یک مزیت برابر یا بزرگتر را با خود به همراه دارد.
خدا حاضر نیست همه کارها را انجام دهد، و بنابراین اراده آزاد ما و آن سهم از شکوهی را که متعلق به ماست، از ما بگیرد.
نقطه مقابل یک جمله درست، یک جمله نادرست است. اما نقطه مقابل یک حقیقت عمیق، ممکن است حقیقت عمیق دیگری باشد.
چطور است که ما اینقدر اطلاعات داریم، اما اینقدر کم میدانیم؟
سیستم تبلیغاتی کار میکند زیرا تشخیص میدهد که مردم از سیاستهای واقعی حمایت نخواهند کرد.
حق تو برای چرخاندن مشتت به جایی ختم میشود که بینی من شروع میشود.
من نمیدانم با چه سلاحهایی در جنگ جهانی سوم جنگیده خواهد شد، اما در جنگ جهانی چهارم با چوب و سنگ جنگیده خواهد شد.
من آنقدر باهوش هستم که گاهی اوقات یک کلمه از آنچه میگویم را نمیفهمم.
خوبیها به خوشی و بدیها به ناخوشی ختم شدند. این معنای داستان است.
همه ما در جوی هستیم، اما برخی از ما به ستارهها نگاه میکنیم.
فقط کاری را که حاضرید بمیرید و ناتمام بگذارید، تا فردا به تعویق بیندازید.
اگرچه من از یک حیوان بهتر نیستم، آیا من هم حق زندگی ندارم؟
این کاری است که در زمان حال انجام میدهید که گذشته را جبران میکند و در نتیجه آینده را تغییر میدهد.
دنیا با الگوی تو تغییر میکند. نه با نظر تو.
وقتی چیزی را میخواهی، تمام کائنات دست به دست هم میدهند تا به تو در رسیدن به آن کمک کنند.
همه چیز تنها پس از آنکه درسهای لازم را به ما آموخته باشد، ما را ترک خواهد کرد.
همیشه دشمنانت را ببخش؛ هیچ چیز آنها را به اندازه تو آزار نمیدهد.
شما میتوانید در یک ساعت بازی، چیزهای بیشتری در مورد یک شخص کشف کنید تا در یک سال مکالمه.
و کسانی که در حال رقص دیده میشدند، توسط کسانی که نمیتوانستند موسیقی را بشنوند، دیوانه پنداشته میشدند.
همه چیز زیبایی دارد، اما همه آن را نمیبینند.
اگر میخواهی سریع بروی، تنها برو. اگر میخواهی به دوردستها بروی، با هم برو.
بهترین زمان برای کاشت درخت بیست سال پیش بود، دومین زمان برتر اکنون است.
گلی که در سختی شکوفا میشود، کمیابترین و زیباترین گل است.
کسانی که با تو غیبت میکنند، پشت سرت هم غیبت خواهند کرد.
نظر مردم در مورد جهان نیز اعترافی به شخصیت آنهاست.
اگر میخواهید جویندهی واقعی حقیقت باشید، لازم است که حداقل یک بار در زندگیتان، تا حد امکان، به همه چیز شک کنید.
کسانی که آنقدر دیوانه هستند که فکر میکنند میتوانند جهان را تغییر دهند، همان کسانی هستند که این کار را میکنند.
خانه جایی است که وقتی مجبور به رفتن به آنجا هستید، باید شما را به آنجا ببرند.
در سه کلمه میتوانم هر آنچه را که در مورد زندگی آموختهام خلاصه کنم: زندگی ادامه دارد.
جایی در اعصار و اعصار پس از این: دو جاده در جنگلی از هم جدا میشدند، و من - من جادهای را که کمتر پیموده شده بود، برگزیدم. و این تمام تفاوت را ایجاد کرده است.
شما مسئولیت دارید که به فرهنگ و زمانی که در آن زندگی میکنید، کمک کنید.
دیر یا زود باید درک کنیم که هیچ ایستگاهی، هیچ مکان واحدی برای رسیدن به یکباره و برای همیشه وجود ندارد. شادی واقعی زندگی، سفر است.
هرگز چیزی را که به طور کامل با حماقت توضیح داده میشود، به بدخواهی نسبت ندهید.
فروتنی پایه و اساس همه فضایل دیگر است، بنابراین هیچ فضیلت دیگری جز در ظاهر صرف نمیتواند وجود داشته باشد.
اگر چیزی با به اشتراک گذاشتن کم نشود، اگر فقط به دست آورده شود و به اشتراک گذاشته نشود، به درستی مالک آن نیست.
ما برای کشف حقیقت تنها با عقل بسیار ضعیف هستیم.
ما هرگز نمیتوانیم واقعاً با لحظه حال ارتباط برقرار کنیم و در آنجا به رضایت برسیم، زیرا پیوسته امیدوار هستیم که در آینده خوشحال شویم. و آینده هرگز نمیرسد.
کار هر انسان همیشه تصویری از خودش است.
جایی، چیزی باورنکردنی منتظر است تا شناخته شود.
روزی، در نگاهی به گذشته، سالهای مبارزه به زیباترین شکل در نظرتان جلوه خواهند کرد.
احساسات ابراز نشده هرگز نمیمیرند. آنها زنده به گور میشوند و بعداً به شکلهای زشتتری بروز میکنند.
مشکل ما این نیست که آیا خواستههایمان برآورده میشوند یا نه. مشکل این است که چگونه میدانیم چه میخواهیم.
بهترین راه برای زندگی با افتخار در این دنیا، این است که همان چیزی باشیم که وانمود میکنیم هستیم.
تنها چیزی که میدانم این است که هیچ چیز نمیدانم.
زندگی را باید رو به عقب فهمید. اما باید رو به جلو زندگی کرد.
و در آن لحظه قسم میخورم که ما بینهایت بودیم.
بیان مهمترین چیزها سختترین است، زیرا کلمات آنها را کوچک میکنند.
تا جایی که میتوانید، چیزها را به جریان تاریخ برگردانید.
مسئله این نیست که چقدر محکم ضربه میخوری، بلکه این است که چقدر محکم میتوانی ضربه بخوری و به جلو حرکت کنی.
در نقطه سکونِ جهانِ در حالِ چرخش. نه جسم و نه بیجسم؛ نه از و نه به سوی؛ در نقطه سکون، رقص آنجاست.
فروتنی دشوارترین فضیلت برای رسیدن به آن است. هیچ چیز سختتر از میل به خوب فکر کردن به خود نمیمیرد.
دنیا اینگونه به پایان میرسد. نه با یک انفجار، بلکه با یک ناله.
ما از کاوش دست نخواهیم کشید، و پایان تمام کاوشهای ما رسیدن به جایی است که از آنجا شروع کردهایم و برای اولین بار آن مکان را میشناسیم.
آنچه میتوانست باشد و آنچه بوده است به یک انتها اشاره دارد، که همیشه حاضر است. صدای قدمها در حافظه طنینانداز میشود. در امتداد گذرگاهی که ما از آن عبور نکردیم. به سوی دری که هرگز باز نکردیم. به سوی باغ گل رز.
هرچه دولت فاسدتر باشد، قوانین متعددتر است.
خوشا به حال فروتنان، زیرا آنها وارث زمین خواهند بود.
با دیگران همانطور رفتار کن که دوست داری با تو رفتار کنند.
صلح از درون میآید. آن را در بیرون جستجو نکنید.
قوس جهان اخلاقی طولانی است، اما به سوی عدالت خم میشود.
زندگی در حالت طبیعی، تنها، فقیرانه، زننده، وحشیانه و کوتاه است.
ما این حقایق را بدیهی میدانیم که همه انسانها برابر آفریده شدهاند و خالقشان به آنها حقوق سلبناشدنی خاصی اعطا کرده است که از جمله آنها میتوان به زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی اشاره کرد.
کشور من جهان است و دین من انجام کار نیک است.
نبرد برای جهان، نبرد برای تعاریف است.
تنها چیزی که برای پیروزی شر لازم است این است که انسانهای خوب هیچ کاری نکنند.
شفقت این ایده است که جهنم ممکن است به افرادی مثل تو نیاز داشته باشد.
پشت سرم راه نرو، ممکن است رهبری نکنم. جلوی من راه نرو، ممکن است پیروی نکنم. فقط کنارم راه برو و دوست من باش.
دیوانگی یعنی انجام دادن یک کار بارها و بارها و انتظار نتایج متفاوت.
برخی هر جا که میروند باعث شادی میشوند؛ برخی دیگر، هر زمان که میروند.
کسی زمانی تعریف جهنم را به من گفت: آخرین روزی که روی زمین هستی، شخصی که شدی، شخصی را که میتوانستی بشوی، ملاقات خواهد کرد.
فقط دو راه برای زندگی کردن وجود دارد. یکی اینکه انگار هیچ چیز معجزه نیست. دیگری اینکه انگار همه چیز معجزه است.
وقتی استبداد قانون میشود، شورش وظیفه میشود.
یک ضربالمثل حکیمانه بنویسید و نامتان برای همیشه زنده خواهد ماند.
در زمان فریب جهانی، گفتن حقیقت عملی انقلابی خواهد بود.
موسیقی چیزی را بیان میکند که نمیتوان آن را در قالب کلمات گنجاند.
همه چیز را میتوان از یک انسان گرفت، جز یک چیز - آخرین آزادیهای انسانی - انتخاب نگرش خود در هر شرایط معین.
انسان موجودی است که اتاقهای گاز آشویتس را اختراع کرد؛ با این حال، او همچنین موجودی است که با قامتی راست و با دعای پروردگار بر لب، وارد آن اتاقها شد.
خوشبختی سادهترین و عادیترین چیز در زندگی است، نه کلمات بلندپروازانهای مانند رمانها، ادبیات یا اشعار.
همه چیز در بهترین جهانهای ممکن برای بهترین است.
همه ما اینجا روی زمین هستیم تا به دیگران کمک کنیم؛ نمیدانم دیگران برای چه روی زمین هستند.
هیچ چیز شریفی در برتر بودن از همنوع خود وجود ندارد، فقط در برتر بودن از خود سابق خود.
بدبین از باد شکایت میکند؛ خوشبین انتظار دارد که تغییر کند؛ واقعبین بادبانها را تنظیم میکند.
شعر چیست؟ دیدن جهانی در یک دانه شن و بهشتی در یک گل وحشی. بینهایت را در کف دستت و ابدیت را در یک ساعت نگه دار.
جامعهای که دانشمندانش را از جنگجویانش جدا میکند، تفکرش را بزدلان و جنگش را احمقها انجام خواهند داد.
فلسفه همزمان والاترین و پیشپاافتادهترین حرفههای انسانی است.
چیزی به نام حقیقت مطلق وجود ندارد، فقط چیزی که به اندازه کافی درست باشد تا ادامه یابد.
فقط یک کار میتوان به یک فیلسوف تکیه کرد و آن مخالفت با دیگر فیلسوفان است.
فقط نیمی از آنچه را که میبینی باور کن و چیزی را که میشنوی باور نکن.
با برابر بودن همه چیز، سادهترین توضیح معمولاً درستترین توضیح است.
آنچه جدید است، حقیقت ندارد، آنچه حقیقت است، جدید نیست.
تمام دنیا صحنه است و همه مردان و زنان صرفاً بازیگران آن هستند. آنها ورود و خروجهای خود را دارند. و یک مرد در زمان خود نقشهای زیادی را بازی میکند.
همه را دوست بدار، به تعداد کمی اعتماد کن، به هیچکس بدی نکن.
این مهمتر از همه است: با خودت صادق باش.
امپراتوریهای آینده، امپراتوریهای ذهن هستند.
هیچکس، حتی شاعران، تا به حال نتوانستهاند اندازه بگیرند که یک قلب چقدر گنجایش دارد.